مراسم عروسي در شيراز جالب است. معمولاً جواني كه سن ازدواج رسيده و قصد ازدواج داشته باشد، موضوع را با خانواده خود در ميان مي گذارد. اينجا خانواده داماد يا دختر معيني را در نظر دارند كه كارشان تا اندازه‌اي ساده است. در غير اينصورت كفش و كلاه مي‌كنند باين خانه و آن خانه به «دلاله‌گي» كه همان خواستگاري باشد مي روند. بعضي اوقات هم دلاله‌زنها اين كار را مي‌كنند.
تشريفات عروسي در شيراز چگونگي برگزاري مراسم عروسي شيرازي بانک تشريفات مجالس در شيراز
دلاله‌گي تشريفات عروسي در شيراز
مادر و خواهر داماد و چند نفر از نزديكانش به خانه‌اي كه دختر دارند مي روند. خانواده دختر در صورتيكه موافق باشند علاوه بر چاي، شربت هم براي آنها مي آورند.
در قديم مراسمي انجام مي شده كه اكنون تقريباً فراموش شده است از آنجمله مادر داماد سيني بزرگي پر از سبزي را جلوي دخترمي گذاشته و از او مي‌خواست كه سبزي پاك كند و عقيده داشتند كه اگر دختر تمام سبزي را پاك كرد صبر و حوصله شوهرداري را دارد و گرنه او را شايسته شوهرداري نمي‌دانستند. ديگر آنكه به طريقي او را به حرف وامي‌داشتند تا ببينند درست حرف مي‌زند يا نه. همچنين او را مي‌بوسيدند تا بفهمند دهنش بو مي‌دهد يا نه.
در صورت موافقت هر دو خانواده، طي جلسه ديگري باز هم زن هاي خانواده داماد مي آيند كه عروس را ببينند. در يكي از همين ديدارهاست كه داماد را هم با خود مي آورندتا عروس خانم را ببيند.
خانواده عروس حتماً درباره داماد و خانواده‌اش تحقيق مي كنند. همچنين روزي خانواده عروس سرزده بخانه داماد مي روند. بدنبال آن مراسم بله‌برون انجام مي‌شود.
بله‌برون تشريفات عروسي در شيراز
عده‌اي از بزرگترهاي دو خانواده در منزل عروس دور هم جمع مي شوند و درباره مهريه – پول حمام – لباس و ساير چيزهاي ضروري صحبت مي كنند. اگر طرفين شرايطي داشته باشند در همين مجلس مطرح مي كنند. تا سرانجام طرفين به توافق برسند. بعد يكي آنچه را در مجلس بيان شده، بروي كاغذ مي آورد كه در اصطلاح مي‌گويند رقعه‌اش را نوشته‌اند. سپس روزي را معين مي كنند تا به اتفاق عروس، به بازار وكيل بروند و پارچه‌هاي مورد لزوم را بخرند.
رخت برون تشريفات عروسي در شيراز
در اين مجلس، زن هاي ياران عروس و داماد شركت دارند كه به آن «سوري» مي‌گويند. سوري‌هاي داماد، خياطي را همراه مي آورند كه اندازه عروس را بگيرد و پارچه‌هائي را كه قبلاً خريده‌اند في‌المجلس ببرد. پذيرايي از مدعوين به عهده مادر عروس است. ضمناً مادر داماد همراه پارچه‌ها، مقداري نقل و هديه‌اي كه در اصطلاح محل بدان گل «به ضم اول» مي گويند با خود مي آورد. در اين مجلس زن ها دايره ميزنند و واسونك مي‌خوانند.
همه‌تون گوييد مبارك قيچي بر رختش زنيد
خانم عروس روي تخت دور تختش گل زنيد
اين مغازه رو بقبله رخت رودم مي‌بريد
من شنيدم خانم دوسي يل مخمل ميخريد
هر كه بشه زن كاكام مثل گل مي‌بوسمش
يل مخمل سر ميخه من خودم ميدوزمش
باغ نو پرغنچه بود و زن كاكام بچه بود
رخت كاكام رو سرم بود تا كنار باغ نو
زير بغل عروس را خواهران داماد مي گيرند و آينه سنگي بزرگي جلو رويش گرفته به طرف خانه داماد راه مي افتند. اهالي محل روي سر آنها گلاب مي‌پاشند. نرسيده به خانه داماد، داماد به پيشواز عروس مي آيد و عروس را با خود به خانه مي‌برد
عقدكنون تشريفات عروسي در شيراز
براي عقد و عروسي در تمام فارس ساعت خوب مي كنند «يعني ساعتي را انتخاب مي‌كنند كه بنا به عقايد قديم سعد باشد» در شيراز هم چنين است. ? نوبت عقد مي گيرند. يكي عقد مخفي است كه تنها عده‌اي از نزديكان عروس و داماد شركت دارند كه معمولاً خطبه عقد هم در همين مجلس خوانده مي شود. ديگري مجلس عقدي كه همه دوست و آشنايان ? خانواده در آن شركت مي‌كنند. روز عقد، خانواده داماد همه چيز به خانه عروس درصد ژن هاي مشترک يبرد غير از ذغال و تنباكو و معتقدند كه تنباكو تلخي همراه دارد و ذغال سياهي.
ناهار روز عقد، به عهده پدر عروس است ولي شب عقدكنان، مادر داماد موظف است شام مفصلي تهيه ديده براي عروس بفرستد كه در اصطلاح محل بدان شام پس عقد مي‌گويند.
اعتقادات مردم شيراز درباره عقد
?-در موقع عقدكنان بايد دخترها از اطاقي كه خطبه عقد در آن خوانده مي شود بيرون بروند كه بختشان بسته نشود.
?- اطاقي كه عروس را در آن عقد مي كنند بايد زيرش پر باشد «يعني زيرزمين زيرش نباشد»
?- در موقع عقد در هاوني عنبربو مي کوبند و مي‌گويند: عروس عنبربو- دوماد گربه.
?- هنگام عقد چون عروس را از سر جانماز بلند كردند بايد پسري جاي او بنشيند تا عروس شكم اول پسر بزايد.
?- جانماز عروس را بايد زني كه به خوش‌شانسي معروف باشد، پهن كند همچنين ساييدن قند روي سر عروس را. ضمناً از همين قند مادر عروس دواي آرد و روغن درست مي کند و بعد از عروسي به خانه دامادش مي‌فرستد.
?- عروس بايد دستش را روي نان و پنير و سبزي و گردوئي كه هنگام عقد به ياران عروس و داماد مي دهند بگذارد تا هركس از آن بخورد دندان درد نگيرد.
?- در موقع عقد، چراغي كه با عسل و روغن مي سوزد روشن مي كنند تا عروس و داماد چون عسل و روغن در هم بجوشند.
?- در موقع عقد، ماست و تربت درست مي كنند چون عروس بله گفت با انگشت كوچكش از آن مي خورد سپس نوبت به داماد و سايرين مي رسد كه ماست و تربت بخورند.
?- بندي كه از ابريشم سبز تهيه شده موقع عقد در گردن عروس مي‌اندازند تا عروس هميشه سبز بخت باشد.
دست بوسون تشريفات عروسي در شيراز
معمول است كه داماد با يكي دو نفر از نزديكانش به خانه مادر زن مي رود و دست او را مي‌بوسد و مادر زن هم روي او را. همچنين مادر زن موظف است هديه‌اي به دامادش بدهد.
عروسي در شيراز
روز قبل از عروسي حجله مي‌بندند و برنج پاك مي كنند. اين مراسم با شادي و شعف و خواندن واسونك همراه است.
عروس ما بچه ساله سرشب خوابش مياد
اين برنج هاي چهل مني و چهل و چار آبش مياد
چه خوشه بلبل بخونه تا ببنديم حجله را
چه خوشه فصل بهار و چه خوشه عيش برار«برادر»
آتيش بنداز تو سماور تا چاهي ميل بكنيم
آمديم حجله ببنديم نيامديم سيل بكنيم
براي آوردن عروس، عده‌اي به خانه عروس مي روند در اين مجلس با شربت و پالوده از سوري‌ها پذيرايي مي‌شود رسم است كه ياران داماد چيزي را مي‌دزدند؛ اين چيز دزديده شده ممكن است ليوان، قاشق، يا استكان باشد. وقتي خواستند عروس را ببرند، پدر عروس تا قباله عروس را از ياران داماد نگيرد اجازه بردن عروس را نمي‌دهد.
زير بغل عروس را خواهران داماد مي گيرند و آينه سنگي بزرگي جلو رويش گرفته به طرف خانه داماد راه مي افتند. اهالي محل روي سر آنها گلاب مي‌پاشند. نرسيده به خانه داماد، داماد به پيشواز عروس مي آيد و عروس را با خود به خانه مي‌برد. در حجله، بزرگتر خانواده دست عروس و داماد را به هم مي دهد. دست داماد بايد روي دست عروس قرار بگيرد تا براي هميشه داماد پشتيبان عروس باشد. خانواده عروس هم همين را مي خواهند. در حجله انگشت هاي كوچك عروس و داماد را با گلاب مي‌شويند و عروس و داماد سكه‌هائي را كه قبلاً در دست گرفته‌اند در ظرفي كه زير دستشان گرفته‌اند مي‌اندازند، اين گلاب را معمولاً پاي درخت سبزي مي ريزند. داماد در حجله هديه‌اي بنام «روگشا» به عروس مي دهد. در حجله به سر عروس و داماد پول و نقل مي ريزند.
فرداي عروسي، زنها كل ميزنند. آنگاه داماد به ديدن مادر زنش مي رود ضمن بوسيدن دست او، مادر عروس را با خود به خانه‌اش مي آورد.
هدايائي را كه براي عروس و داماد مي آورند فرداي عروسي به همه نشان مي‌دهند در شيراز به اين هدايا «گل» مي گويند. همچنين جهاز عروس را همه بايد حتماً ببينند.
پاگشا تشريفات عروسي در شيراز
هفته‌اي بعد از عروسي در شيراز رسم است كه پدر عروس، داماد و يارانش را به شام يا ناهار دعوت مي كند كه بدين مراسم پاگشا مي‌گويند. بعد از پدر عروس، نوبت به ديگران مي رسد.
منبع :تبيان