قابلمه هاي تفلون در مقايسه با قابلمه هاي استيل ، آلومينيومي و ... انتخاب هاي مطمئني محسوب نمي شوند چرا که معمولاً در تهيه ظروف تفلون از کادميوم استفاده مي شود که از فلزات سنگين است. اين ماده به مرور وارد غذا مي شود و احتمال سرطان ، کوتاهي قد و ضايعات پوستي را افزايش مي دهد.

قابلمه هاي چدن عمر بالايي دارند. اين ظروف مناسب براي پخت طولاني با دماي متوسط تا بالا هستند و اگر فاقد آلومينيوم باشند ، گزينه مناسبي براي پخت و پز محسوب مي شوند. اين قابلمه هاي به طور يکسان حرارت را پخش مي کنند و به دليل مقاومت شان در برابر دماي بالا براي سرخ کردن ، پختن يا حتي در فر قرار دادن بسيار مناسب هستند.

قابلمه هاي استيل از همه قابلمه هاي ديگر بهداشتي ترند چرا که زنگ نمي زنند و هيچ گونه واکنشي نسبت به مواد غذايي نشان نمي دهند اما يک مشکل اساسي دارند ؛ اين که حرارت را مستقيم انتقال مي دهند ؛ يعني وقتي يک قابلمه استيل روي حرارت قرار مي گيرد ، غذا سريع در آن مي سوزد. قابلمه هاي استيل بيش تر براي پخت انواع خورش و غذاهاي آب دار مناسبند.

قابلمه هاي سراميکي جديدترين ، پيشرفته ترين و بهترين نوع ظروف آشپزخانه هستند که تا زماني که کاملاً سالم و بدون خراشيدگي و ساييدگي باشند ، مي توان با خيال راحت و بدون هيچ نگراني از آن ها استفاده کرد.

قابلمه هاي آلومينيومي براي سلامت انسان ضرر دارند. نگه داري مواد غذايي ترش اسيدي يا شور در ظروف آلومينيومي يا طبخ غذا در اين ظروف موجب خروج آلومينوم از ظرف و ورود آن به غذا مي شود. يبوست ، اختلالات گوارشي ، پوکي استخوان و آلزايمر از مهم ترين عوارض ناشي از مصرف آلومينيوم است.

قابلمه هاي مسي حرارت را به خوبي و به طور يکسان پخش مي کند و معمولاً از آن ها براي تهيه مربا استفاده مي شود.

قابلمه هاي لعابي بيش تر براي طبخ غذاهاي آب دار به کار مي روند و نمي توان داخل آن ها برنج پخت. اين قابلمه ها مي توانند براي نگه داري انواع مواد غذايي ( البته به جز مواد اسيدي ) در يخچال مناسب باشند (سرويس قابلمه)